Hangi Magnezyum Formlarını Tercih Etmeliyim?
Magnezyum, vücudumuz için gerekli olan önemli bir mineraldir. Birçok hücresel fonksiyonun düzgün çalışması için gereklidir ve kemik sağlığı, kalp fonksiyonu ve kan basıncı kontrolü gibi birçok önemli işlevi destekler. Ancak, vücudumuz magnezyum üretmediğinden, beslenmemizle veya takviyelerle alınması gerekmektedir.
Magnezyum takviyeleri, magnezyumun farklı tuzları veya şelatları şeklinde sunulabilir. Magnezyum tuzları, magnezyumun çeşitli asitlerle birleştirilmesiyle oluşur. Örnekler arasında magnezyum sitrat, magnezyum oksit, magnezyum klorür ve magnezyum sülfat yer alır. Magnezyum şelatları, magnezyumun amino asitlerle birleştirilmesiyle oluşur ve bu nedenle magnezyumun emilimini artırmaya yardımcı olabilir. Örnekler arasında magnezyum glicinat, magnezyum l-treonat ve magnezyum bisglysinat yer alır.
Magnezyum tuzları ve şelatları arasındaki farkları anladığımıza göre, şimdi avantajları ve dezavantajlarını ele alalım.
Avantajları:
-
Magnezyum tuzları, genellikle daha ucuzdur ve yaygın olarak bulunabilirler. Magnezyum şelatları ise, daha spesifik ve daha pahalıdır.
-
Magnezyum tuzları, mide asidi tarafından parçalanmadan önce emilirler ve bu nedenle magnezyum emilimini artırmaya yardımcı olabilirler. Magnezyum şelatları, amino asitler tarafından korunduğu için daha yüksek emilim oranlarına sahip olabilirler.
-
Magnezyum tuzları, magnezyum ihtiyacını hızlı bir şekilde karşılamaya yardımcı olabilirler ve genellikle daha hızlı etki gösterirler. Magnezyum şelatları ise, daha yavaş emilir ve daha uzun süre etkilerini sürdürebilirler.
Dezavantajları:
-
Bazı magnezyum tuzları, ishal veya hazımsızlık gibi yan etkilere neden olabilir. Bu nedenle, bu tuzların alınması önerilmeden önce bir doktorla konuşmak önemlidir.
-
Magnezyum şelatları, bazı insanlar için mide yanması, şişkinlik ve karın ağrısı gibi yan etkilere neden olabilir.
Eldeki araştırmalar magnezyum tuzlarının ve şelatlarının emilim ve biyoyararlanım özelliklerinin farklı olduğunu göstermektedir.
Magnezyum tuzları, magnezyum oksit veya magnezyum hidroksit gibi inorganik bileşiklerin asitlerle tepkimeye sokulması sonucu oluşur. Bu tuzlar, magnezyum oksit oranı yüksek olduğu için daha fazla magnezyum içerirler ancak bu magnezyumun biyoyararlanımı düşüktür. Çünkü inorganik bileşikler, sindirim sistemi tarafından emilemezler ve çoğunlukla bağırsaklarda kalmadan vücuttan atılırlar.
Öte yandan, magnezyum şelatları, magnezyumun organik bileşiklerle bağlanması sonucu oluşur. Magnezyum şelatları, amino asitler, sitrik asit veya gluconic asit gibi organik bileşiklerle bağlandığı için daha fazla biyoyararlanıma sahiptirler. Bu bileşikler, sindirim sistemi tarafından daha kolay emilirler ve vücutta daha uzun süre kalmalarını sağlarlar.
Araştırmalar, magnezyum şelatlarının biyoyararlanımının daha yüksek olduğunu göstermektedir. Örneğin, magnezyum glisinat gibi magnezyum şelatları, diğer magnezyum tuzlarına göre daha iyi emilir ve daha az yan etki gösterir. Ancak, magnezyum şelatlarının üretimi daha pahalıdır ve daha az magnezyum içerebilirler.
Sonuç olarak, magnezyum şelatları, magnezyum tuzlarına göre daha yüksek bir biyoyararlanıma sahiptir ancak maliyetleri daha yüksek olabilir. Tüketiciler, magnezyum takviyeleri seçerken, magnezyum şelatları veya diğer organik bileşiklerle bağlanmış magnezyum tuzları gibi daha biyoyararlanıma sahip formüller tercih edebilirler.
Magnezyum sitrat da diğer magnezyum şelatlarına göre iyi bir emilim oranına sahiptir. Bununla birlikte, magnezyum sitrat, diğer magnezyum şelatlarından daha fazla bağırsak rahatsızlığına neden olabilir. Magnezyum oksit gibi bazı magnezyum tuzları, diğer şelatlara göre daha az biyoyararlanılabilir. Bu nedenle, magnezyumun farklı formülasyonları farklı emilim ve biyoyararlanım özelliklerine sahip olabilirler.
Magnezyumun emilim oranı, kullanılan şelatın yanı sıra diyet ve sindirim sistemi sağlığı gibi faktörlere de bağlıdır. Örneğin, yüksek miktarda lif içeren bir diyet, magnezyum emilimini olumsuz etkileyebilir. Aynı şekilde, asit blokerleri gibi bazı ilaçlar da magnezyumun emilimini azaltabilir.
Bu nedenle, magnezyum tuzları ve şelatları arasında bir karşılaştırma yaparken, emilim oranı kadar, gastrointestinal yan etkiler, biyoyararlanım, dozaj, stabilite, fiyat ve diğer faktörler de dikkate alınmalıdır.
Ayrıca, magnezyum şelatlarının emilim oranı, magnezyum iyonlarının suda çözünen formunu içerdiği için magnezyum tuzlarından daha yüksek olabilir. Bu, magnezyum şelatlarının magnezyum tuzlarına göre daha iyi emilim sağlayabileceği anlamına gelir. Bununla birlikte, magnezyum şelatları, magnezyum tuzlarına göre daha pahalı olabilirler.
Birçok magnezyum şelatı formülasyonu mevcuttur, ancak en sık kullanılanlar magnezyum aspartat, magnezyum sitrat, magnezyum glisinat, magnezyum malat ve magnezyum taurat'tır. Magnezyum sitrat, emilim oranı açısından iyi bir seçimdir ve genellikle sindirim rahatsızlıklarına neden olmaz. Magnezyum glisinat da iyi bir emilim sağlar ve diğer magnezyum şelatlarına göre daha az gastrointestinal yan etkisi vardır. Magnezyum taurat, kalp sağlığına da faydalı olan magnezyum iyonlarının taurin amino asidi ile şelatlanmasını içerir.